پاسخ شما به پنجمین پرسش مهر ریس جمهور چیست؟

 پاسخ شما به پنجمین پرسش مهر ریس جمهور چیست؟

این عنوان پرسشی است که خبرگزاری ، خبرآنلاین در روز اول مهر 96  از جامعه ی خوانندگان خود مطرح نموده.

در ذیل این پست برخی از پاسخ های قابل تامل این خوانندگان انتخاب و ارائه شده است.

_ باید از دفتر مدیر مدرسه، و چه بسا بالاتر از دفتر وزیر شروع بشه. همسان سازی سیستماتیک معلم ها، عدم تحمل نظر مخالف، انتقاد ناپذیری، عدم پاسخ گویی به تک تک سؤالات مردم، اضافه دونستن عنصر شفافیت در اداره تشکیلات. بچه‌ها باید به طور طبیعی اینا رو ببینن تا یاد بگیرن. این چیزا رو توی کلاس نمی‌شه درس داد و امتحان گرفت. من یادم هست زمان تحصیل ما در ده ۶۰، دفتر معلما بر اساس تعارض تفکرشون با هم فرق داشت. زنگ تفریح با هم یک جا نمینشستن. من ازینا تحمل قرار هست یاد بگیرم؟

_سیستم آموزشی کشور ما واقعا مشکل داره . دروسی که آموزش داده میشه کارآمدی لازم رو نداره .حجم دروس غیر مفید واقعا زیاده که در زندگی هیچ تاثیری نداره . مدارس دولتی آموزش لازم رو به بچه ها ارائه نمیدن و مدارس خصوصی از بچه ها انقدر کار میکشن که بچه وقت و زمان لازم رو برای بچگی کردن نداره . اکثر خانواده های ایران زیر خط فقر هستن .این سوال وقتی جواب داده میشه که دولت بتونه یک زندگی آبرومند برای هر خانواده ایرانی تامین کنه و آموزش و پرورش ما بتونه یه تحول اساسی و بنیادی پیدا کنه .

_

هر فردی را معلم نکنید، معلمان باید با بچه ها رفتار انسانی و مودبانه و محبت آمیز داشته باشند. در این فضایی امکان انتقاد و بحث های سازنده نیز بوجود خواهد آمد.

_ تمرین هنر گفتگو وتلاش برای درک دیگران
-_

از بزرگترها در فضای واقعی جامعه الگو بگیرن مخصوصا از دعواهای جریان های سیاسی حتما جواب می ده هر کاری اونا می کنن شما تو مدرسه انجام نده به همین راحتی.

_

مهر و محبت و احترام در محیط شاد و با نشاط شکل میگیره نه در محیط ترس و تنبیه. دانش آموز بیچاره فرصت فکر کردن نداره چه برسه به مهر ورزیدن. همش مشغول حفظ کردن و مشق نوشتن هستند. انواع کتب غیر استاندارد بنام کمک درسی و جزوات معلم ها که فرصت نشاط و تفکر و بازی رو از بچه ها گرفته. چه اشکالی داره در مدارس به بچه ها خوش بگذره , بازی کنن , شاد باشن و کار گروهی یاد بگیرن. در این شرایط معلمین نیز محترم می بایستی حوصله و انرژی بیشتری صرف کنند.

_

اینکه چطور به افکار دیگران احترام بگذاریم ریشه در فرهنگ و آموزش و عادتهای اجتماعی دارد و عملی شدن آن حتی در حد نخبگان و سران کشور هم امری بسیار پیچیده و مشکل خواهد بود،بخصوص در بحث های اعتقادی و آزادیهای مدنی که مغایرت آرا با توجه به حکومت بر پایه دین آنرا غیر ممکن میسازد اما با دست زدن به تقسیم صحیح قدرت و جاری کردن قانون و اجرای حقوق شهروندی ذر سطح گسترده کشور ،حرکت در این مسیر و بهبود شرایط را شاهد خواهیم بود.

_

فقط سکوت کنیم.در ابتدا خود مدیران و معلمین مدرسه باید یاد بگیرن این مسائل رو بعد به دانش اموزان اموزش بدن

_

علاوه بر مدارس خانواده هم که نقشه بسزایی دارد در تربیت کودک باید والدین در این آموزش نقش داشته باشند، والا یک دست صدا نمیدهد

_

جدای از احترام به افکار دیگران باید در مدارس احترام به تفاوت های دینی، قومیت، ملیت و گویش هر فردی را آموزش داد.

_

یک روز در هفته شاگرد جای معلم را بگیرد و برای بچه ها راجع به موضوعی صحبت کند. موضوع الزاما نباید درسی باشد و می تواند هر چیزی باشد. علاوه بر شاگردان معلمان آن کلاس و مدیر و ناظم هم باید بنشینند و با احترام به حرف دانش آموز گوش دهند. یکی از ایراداتی که بچه های ما دارند این است که از صحبت کردن برای دیگران خجالت می کشند و این خجالت باعث ایجاد پرخاشگری در آنها می شود. باید به بچه ها یاد داد که صحبت کردن یا سئوال پرسیدن عمل شرم آوری نیست فقط باید بر اساس ادب و منطق باشد.تربیت بچه ها از بالا به پایین و با چوب معلم هم منسوخ شده و هم جواب نمی دهد. اعتماد به نفس بچه هایمان را باید بالا ببریم.

_

باید آدمای مستعد و علاقمند و بزرگ جذب آموزش و پرورش شود با معلمان بزرگ منشانه برخورد شود تا نخبگان وارد سیستم آموزش شوند آدم های بزرگ می توانند انسان های بزرگ بسازند و پرورش دهند اراده ای برای اینکار دیده نمی شود حالت شعاری دارد چون با یک میلیون حقوق نمی توان انسان های توانمند را جذب کرد و حتی در صورت جذب هم، احساس ارزشمندی خود را از دست خواهند داد و تاثیر گذار نخواهند بود کسی که در اداره زندگی خود ناتوان است چگونه و با چه اعتماد به نفسی راه زندگی و سعادت را به دیگران بیاموزد

و

.

.

.

.

.

.

.